نسل جوان و نیاز به علم و دانش (2)

از وظایف مهم و خطیر بخش امور تربیتی و پرورشی در مدارس می توان به توجه مستمر به منویات و رهنمودهای امام راحل و مقام معظم رهبری و اهتمام برای اقامه نماز جماعت و اعتلای فعالیت های قرآنی و تعظیم شعائر دینی و انقلابی در مدرسه می باشد.

بر همین پایه، بخش مرکز یادگیری همراه همیشگی معلمان پرورشی در چند سال اخیر فعالیت هایی در بخش شعرهای مناسبتی، متن مجری های مناسبتی، قرآن و صبحگاه در مدرسه مقالاتی را ارائه داده است، با توجه به استقبال این عزیزان در مدرسه، بر آن شدیم که با ارائه مسائل و شبهات دانش آموزان در سنین مختلف، آن ها را برای ورود به جامعه بزرگ تر از خانواده و مدرسه آماده نماییم. بسیاری از مسائل طبق فرمایشات مقام معظم رهبری، دانش آموزان و خانواده های آن ها را با سبک زندگی اسلامی آشنا می نماید.

در این بخش به یکی از بزرگترین دغدغه های خانواده ها و دانش آموزان خواهیم پرداخت و تلاش بر آن داریم که دانش آموزان پس از آشنایی با این مبحث در آینده ای نه چندان دور در زندگی خود با درک درست از آموزه های دینی بتوانند زندگی شایسته ای را انتخاب کنند.

در طرح درس گذشته به اهمیت علم آموزی جوانان و نوجوانان پی بردیم، حال ببینیم جهت گیری دشمن در این باره چیست؟

تلاش دشمن برای جلوگیری از علم آموزی نسل جوان

با توجه به این که پیشرفت های اقتصادی، فرهنگی و علمی جوامع از طریق علم و توسعه و نوآوری در زمینه ی آن محقق می شود و بار این امانت بیشتر بر دوش نسل جوان است. دشمنان هم تلاش خود را در جوامع اسلامی برای بازداشتن نسل جوان از علم آموزی به کار گرفته اند.

جوان را از علم و فرهنگ جدا می کنند، فرهنگ اصیل اسلامی را از او می گیرند و ارزش های پوچ و کاذب وارداتی را جانشین می کنند. جوان را به انواع اعتیاد مبتلا و او را سرگرم فساد و فحشا می کنند. جوانی که سرگرم فحشا شود، دیگر فکر و ذهنش آماده ی تحقیقات علمی نخواهد بود.

دشمن با سرگرم کردن جوانان به مد و آرایش سر و صورت و مو، فکر آنان را مشغول می کند و آنان را از حیطه ی علم و اندیشه دورمی سازد.

در مقابل این تهاجم چه باید کرد؟

این تهاجم روز افزون به یک حرکت عظیم و انقلابی مربیان و متولیان امر نیاز دارد، زیرا جوانان علاوه بر نیاز به علم آموزی، به مسائل اخلاقی و رشد ایمانی نیاز دارند.

تربیت اخلاقی و پرورش سجایای انسانی یکی از ارکان تعالی روح آدمی است. آموزش بدون پرورش و تعلیم بدون تربیت نمی تواند انسانی شایسته و لایق پرورش دهد.

ضایع کردن عمر و از بین بردن حق جوانی یکی از تلاش های دشمن است. ائمه معصومین (ع) همواره به این مسأله توجه داشته و پیروان خود را با سیره ی خویش به استفاده از دوران پرارزش و زود گذر جوانی تشویق می نمودند و از هرگونه تنبلی و سستی برحذرشان می داشتند.

امام صادق (ع) می فرماید: « لست احب ان اری الشاب منکم الا غادیا فی حالین: اما عالما او متعلما فان لم یفعل فرط فان فرط ضیع، و ان ضیع اثم وان اثم سکن النار و الذی بعث محمداٌ بالحق » « دوست ندارم جوانی را از شما مسلمانان ببینم مگر آنکه روز او به یکی از دو حالت آغاز شود؛ یا تحصیل کرده و عالم باشد یا متعلم و دانشجو. اگر هیچ یک از این دو حالت در وی نباشد، در ادای وظیفه کوتاهی کرده است. اگر حق جوانی ضایع شود، جوان گناهکار است و قسم به خداوندی که پیامبر اکرم (ص) را به نبوت فرستاده است، در عذاب الهی ساکن خواهد شد ».

درحدیثی دیگر،حضرت برای هشدار از تنبلی و کسالت، می فرمایند: « هیهات من نیل السعادة السکون الی الهوانی و البطالة » ( غررالحکم، ج2، ص 792) « آرمیدن در آغوش تنبلی و بطالت، دوری جستن از خوشبختی و سعادت است ».

ایام جوانی به سرعت سپری می شود و دیگر باز نمی گردد. جوان باید برنامه ی خود را طوری تنظیم کند که از اوقات خود به نفع سازندگی روح و روان خویش بهره گیرد و برای ادامه تحصیل و شغل مناسب در آینده، آمادگی لازم را به دست آورد و قدر فرصت های باارزش جوانی را دانسته و بیهوده هدر ندهد.

امام علی (ع) می فرمایند: « بادر شبابک قبل هرمک » ( غررالحکم، ج1، ص 340)« قبل از پیر شدنت با جوانی ات پیش تاز ».
بنابراین با توجه به برنامه ریزی دشمنان برای به هدر دادن دوران جوانی و تلف نمودن وقت و عمر جوان ها، آنان باید با برنامه ریزی و نظم در زندگی به طور جدی با این تلاش دشمن مبارزه کند.

مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: فاطمه شیرزاده
تنظیم: مریم فروزان کیا